1. SABEN SISWA (INDIVIDU) KUDU NGISI PRESENSI (KEHADIRAN) KANTHI DADI ANGGOTA BLOG BJAWAX IKI. (UPAMA WIS DADI MEMBER/ANGGOTA ORA USAH NGISI PRESENSI MANEH)
2. COBA GAWEA KARANGAN KANTHI FORMAT:
PAMBUKA: ISINE BISA WUJUD ALESAN MILIH JUDUL KASEBUT ING KARANGAN, BISA UGA WUJUD TUJUAN MBAHAS JUDUL KASEBUT ING KARANGAN.
ISI: PEMBAHASAN LAN KATRANGAN SAINDHENGING JUDUL KASEBUT
PANUTUP: SIMPULAN LAN SARAN
BASA KANG DIGUNAKAKE YAIKU BASA JAWA (KRAMA)
TEMA KARANGAN SABEN KELAS BEDA-BEDA, YAIKU:
KELAS X KRA: NGURIP-URIP BASA JAWA
KELAS X KRB: MBINA PAKARTI NGANGGO BUDAYA JAWA
KELAS X KRC: BASA JAWA ING ERA GLOBALISASI
KELAS X SMA: NGURIP-URIP AKSARA JAWA
KELAS X SMB: WAYANG KANGGO MBINA PAKARTI
KELAS X SMC: NGURI-URI KABUDAYAN JAWA
JUDUL BISA DIKEMBANGNE SAKA TEMA.
KARANGAN KASEBUT DIGARAP BARENG KARO KANCA SAKELOMPOK.
KARANGAN DIGARAP ANA ING KOMENTAR, BANJUR DIWENEHI JENENG-JENENG ANGGOTA KELOMPOK.
KELAS X (KRA/KRB/KRC) :
KELOMP. 1: NO ABSEN 1,3,5,7
KELOMP. 2: NO ABSEN 2,4,6,8
KELOMP. 3: NO ABSEN 9,11,13,15
KELOMP. 4: NO ABSEN 10,12,14,16
KELOMP. 5: NO ABSEN 17,19,21,23
KELOMP. 6: NO ABSEN 18,20,22,24
KELOMP. 7: NO ABSEN 25,27,29,31
KELOMP. 8: NO ABSEN 26,28,30,32
KELAS X (SMA/SMB/SMC):
KELOMP. 1: NO ABSEN 1,2,3,4
KELOMP. 2: NO ABSEN 5,6,7,8
KELOMP. 3: NO ABSEN 9,10,11,12,
KELOMP. 4: NO ABSEN 13,14,15,16
KELOMP. 5: NO ABSEN 17,18,19,20
KELOMP. 6: NO ABSEN 21,22,23,24
KELOMP. 7: NO ABSEN 25,26,27,28
KELOMP. 8; NO ABSEN 29,30,31,32
BATES NGUMPULNE KARANGAN (DITULIS ANA KOLOM KOMENTAR) TANGGAL 2 APRIL 2012.
MATURNUWUN.
38 comments:
Nama : Bayu Bimantara
No : 09
Kelas : X-TSM B
absen alias presensi tidak pada kolom komentar.. tapi dimasukkan pada pengikut/member blog. sehingga besok-besok kalau ada tugas tidak perlu absen alias mengisi presensi lagi...
Terimakasih
Nama : Sigit Mubarok A. R.
Kelas : X TSM B
Nomor : 026
Nama kelompok:
1. Bayu Bimantara (09)
2. Budi Prasetya (10)
3. Cakha Ade Q. (11)
4. Candra Kurniawan (12)
GATUTKACA KANGGE MBINA PAKARTI
Pambuka
Kita sedaya milih judul Gatutkaca Kangge Budhi Pakarti amargiing karangan Gatutkaca menika anggadhahi piwulang-piwulang ingkang becik lan nggadhahi piwulang kangge mbina pakarti khususipun para kaneman. Gatutkaca ugi anggadhahi watak seneng tetulung dhumateg tiyang sanes, jaman punika sampun awis-awis para pemuda ingkang remen paring tetulung tapa pamrih.
Isi
Gatutkaca menika kesatriya saking Pringgandani. Putra Werkudara kalian Dewi Arimbi. Name sanesipun Gatutkaca yaiku Bambang Tutuka, Kacanegara, Senoputra, Bimasuto, Arimbi Atmojo, Kerincing Wesi. Gatutkaca nggadhahi sedherek tunggil rama, inggih menika Antareja kalian Antasena. Piyambakipun setunggaling kesatria ingkang sakti mandra guna. , saget mabur tanpi sewiwi kalian tilem ing awang-awang. Garwanipun asmane Dewi Pregiwa, putri saking Raden Arjuna. Gatutkaca nggadhahi putra Sasi Kirana.
Gatutkaca kesatria ingkang prigel perang hanggadhahi aji Narantalaka peparing gurunipun Resi Seta. Sanesipun menika piyambakipun hanggadahi kotang Antrakusuma ingkang saget piyambakipun mabur trengginas. Caping Basunada nggadhahi kasekten mboten kenging panas kalian jawah , terumpah Padakacerma. Khasiatipun badhe kalis saking kualat sinausa nglangkungi panggenan ingkang wingit. Nalika lahir puseripun mboten saget dipun potong kalian gaman menapa mawon. Batara Narada mbeta gaman Kunta Wijaya Dhanu ingkang badhe disukakaken dhateng Janaka(Arjuna) kedah motong puser Gatutkaca, hananging wonten ing margi di begal kalian dipun apusi dening Karno saking bantuanipun bapakipun (Batara Surya) Kunta Wijaya Dhanu saget dipun rebut dening Karno. Arjuno lajer nggacar Karno, ngantos dados rebutan pusaka. Karno angsal busur panahipun, Arjuna angsal warangkanipun. Warangka menika dipun ginakaken kangge motong tali puseripun Gatutkaca, anehipun warangka mlebet wonten ing puseripun Gatutkaca manunggal kalian raganipun, Dewa nitahaken manawi benjing ingkang saget merdaya Gatutkaca naming Karno, amargi Wijaya Dhanu badhe madosi warangkanipun ingkang wonten puseripun Gatutkaca.
Nalika menika wonten kahyangan wonten sawek kedadosan kekisruhan saking serangan Patih Sekipu kalian Ratunipun Kala Pracana. Gatutkaca ingkang tasih bayi dipundadosaken sawung dening Dewa. Bayi kasebut dipun lebetaken dhateng kawah Candra Dimuka. Medal saking kawah, Gatutkaca sampun ngagem busana wesi kalian raganipun dados kuat sanget. Sesamunipun dewasa piyambakipun dados Ratu wonten negarinipun Ibunipun inggih menika Pringgondani.
Nalika perang Baratayudha, Gatutkaca dados senapati. Mboten wonten satunggalipun prajurit Kurawa ingkang saget nandhingi kasektenipun Gatutkaca. Kurawa kocar-kacir , kathah prajurit ingkang tilar saking anteman Aji Narantaka, Braja Musti. Amargi Kurawa kawon, lajeng Karno dipunangkat dados senopati. Gatutkaca mangertos kalian inget parintah Batara Narada. Saben ajeng kalian Karno, Gatutkaca tansah ndelik wonten wingkingipun awang-awang, amargi Karno mboten saget mabur. Dhewekipun nglepasaken pusaka Kunta. Ananging panah menika mboten saget dugi. Sampekaten Sukma Kala Bendana (paklekipun Gatutkaca ingkang sampun dipejahi/mboten dipun sengaja kalian Gatutkaca) mendhet panah menika lajeng dipun lajengaken kagem nguber Gatutkaca. Wusana pusaka Kunta mlebet ing warangka/puser Gatutkaca, sahingga putra Werkudara menika pejah dados pahlawan.
Panutup
Kesimpulan:
Saking isi menika saget di pendhet kangge mbina pakarti, inggih menika:
1. Ampun remen remehaken tiyang sanes.
2. Bekti marang Negara kalian Bangsa
3. Jiwa kesatria bela negari tuwin bangsa, sinausa nyawa tohipun
4. Demen nulung sesaminipun
5. Nyambut damel tanpa pamrih, mboten mikiraken keuntungan piyambak.
Saran:
Mangga kita sami nuladhani watakipun Gatutkaca ingkang nggadhahi jiwa kesatria,kesaktian ingkang kalangkung ,lan ugi tansah bhekti dhumateng tiyangsepahipun bangsa lan negari.
Anggota Kelompok X TKR-A:
1. Saptono N (25)
2. Sofyan Adi P (27)
3. Wahyudi P (29)
4. Yuris Wahyu A (31)
NGURIP-URIP BASA JAWA
Kula milih judul “Ngurip-Urip Basa Jawa” amargi kula seneng sanget kalih Basa Jawa. Basa Jawa punika Basa kang kula ginakake saben dinten wonten tlatah Jawa. Tujuanipun kula milih judul menika yaiku supaya Basa Jawa mboten kelangan kajene wonten tlatah Jawa. Sakniki Basa Jawa punika sampun terkenal wonten tlatah pundi-pundi lan ngantos Mancanegara. Bangsa Manca kang dolan dhateng Indonesia terutama Jawa, kathah kang padha nyinau bab Basa Jawa.
Basa Jawa punika Basa asli saking Tanah Jawa. Basa Jawa menika kagolong dados 4 tingkatan. 4 tingkatan menika yaiku Ngoko, Ngoko Alus, Krama, Krama Alus/Inggil. Saking tingkatan dasar piyambak yaiku Ngoko. Ngoko punika kagolong Basa ingkang kasar utawi mboten sae. Ingkang tingkatan nomer kalih menika yaiku Ngoko Alus. Ngoko alus punika Basa kang uga dereng alus nanging luwih becik tinimbang Basa Jawa Ngoko lan Basa Jawa Ngoko Alus saget kangge sesrawungan marang tiyang nom-noman. Tingkatan nomer tiga yaiku Krama. Krama punika Basa kang sampun alus lan sae unggah-ungguhing basa. Krama biasanipun kangge sesrawungan marang tiyang kang luwih tuwa. Ingkang nomer sekawan yaiku Krama Alus/Inggil. Krama Inggil punika Basa ingkang paling alus lan sae piyambak tinimbang basa sak ngisoripun. Basa menika biasanipun uga kangge sesrawungan marang tiyang sepuh utawi tiyang kang luwih tuwa. Basa krama basa kanggo ing pasrawungan kanggo ngajeni wong kang diajak guneman.
Basa krama diperang dadi 3 yaiku : 1. Mudha Krama 2. Kramantara 3. Wredha Krama.
1. Mudha Krama yaiku kramane wong enom marang wong tuwa.
2. Kramantara yaiku kramane wong sing padha drajate.
3. Wredha Krama yaiku kramane wong tuwa marang wong enom. Panganggone wredha krama, sanajan umure luwih tuwa rumangsa perlu ngajeni marang sing enom jalaran kalah pangkat utawa drajat.
Basa Jawa menika angel sanget yen mboten pakulinan saking alit. Tiyang kang badhe nyinau Basa Jawa mbutuhake wekdal ingkang suwe amargi Basa Jawa mboten saget di sinau ngangge wektu sedelo. Benten kalih Bahasa Indonesia kang saget di di sinau ngangge wektu kang cukup singkat.
Kesimpulanipun menika Basa Jawa klebet Basa asli saking Indonesia lan Basa asline rakyat Pulo Jawa. Kang nggadhai 4 tingkatan, yaiku Ngoko, Ngoko Alus, Krama lan Krama Alus/Inggil.
Saran kula yaiku marang Generasi Baru ojo padha isin ngangge Basa Jawa lan ojo di lalekake saking Negara Indonesia terutama Tanah Jawa. Ayo padha nyinau seluk beluke Basa Jawa ngantos lancar lan bener unggah-ungguhing Basa Jawa.
Anggota Kelompok X TKR-A:
1. Saptono N (25)
2. Sofyan Adi P (27)
3. Wahyudi P (29)
4. Yuris Wahyu A (31)
NGURIP-URIP BASA JAWA
Kula milih judul “Ngurip-Urip Basa Jawa” amargi kula seneng sanget kalih Basa Jawa. Basa Jawa punika Basa kang kula ginakake saben dinten wonten tlatah Jawa. Tujuanipun kula milih judul menika yaiku supaya Basa Jawa mboten kelangan kajene wonten tlatah Jawa. Sakniki Basa Jawa punika sampun terkenal wonten tlatah pundi-pundi lan ngantos Mancanegara. Bangsa Manca kang dolan dhateng Indonesia terutama Jawa, kathah kang padha nyinau bab Basa Jawa.
Basa Jawa punika Basa asli saking Tanah Jawa. Basa Jawa menika kagolong dados 4 tingkatan. 4 tingkatan menika yaiku Ngoko, Ngoko Alus, Krama, Krama Alus/Inggil. Saking tingkatan dasar piyambak yaiku Ngoko. Ngoko punika kagolong Basa ingkang kasar utawi mboten sae. Ingkang tingkatan nomer kalih menika yaiku Ngoko Alus. Ngoko alus punika Basa kang uga dereng alus nanging luwih becik tinimbang Basa Jawa Ngoko lan Basa Jawa Ngoko Alus saget kangge sesrawungan marang tiyang nom-noman. Tingkatan nomer tiga yaiku Krama. Krama punika Basa kang sampun alus lan sae unggah-ungguhing basa. Krama biasanipun kangge sesrawungan marang tiyang kang luwih tuwa. Ingkang nomer sekawan yaiku Krama Alus/Inggil. Krama Inggil punika Basa ingkang paling alus lan sae piyambak tinimbang basa sak ngisoripun. Basa menika biasanipun uga kangge sesrawungan marang tiyang sepuh utawi tiyang kang luwih tuwa. Basa krama basa kanggo ing pasrawungan kanggo ngajeni wong kang diajak guneman.
Basa krama diperang dadi 3 yaiku : 1. Mudha Krama 2. Kramantara 3. Wredha Krama.
1. Mudha Krama yaiku kramane wong enom marang wong tuwa.
2. Kramantara yaiku kramane wong sing padha drajate.
3. Wredha Krama yaiku kramane wong tuwa marang wong enom. Panganggone wredha krama, sanajan umure luwih tuwa rumangsa perlu ngajeni marang sing enom jalaran kalah pangkat utawa drajat.
Basa Jawa menika angel sanget yen mboten pakulinan saking alit. Tiyang kang badhe nyinau Basa Jawa mbutuhake wekdal ingkang suwe amargi Basa Jawa mboten saget di sinau ngangge wektu sedelo. Benten kalih Bahasa Indonesia kang saget di di sinau ngangge wektu kang cukup singkat.
Kesimpulanipun menika Basa Jawa klebet Basa asli saking Indonesia lan Basa asline rakyat Pulo Jawa. Kang nggadhai 4 tingkatan, yaiku Ngoko, Ngoko Alus, Krama lan Krama Alus/Inggil.
Saran kula yaiku marang Generasi Baru ojo padha isin ngangge Basa Jawa lan ojo di lalekake saking Negara Indonesia terutama Tanah Jawa. Ayo padha nyinau seluk beluke Basa Jawa ngantos lancar lan bener unggah-ungguhing Basa Jawa.
NAMA KELOMPOK X-TKR-A : CANDRA KRISDIYANTO (9)
:DICKY HENDRIAWAN (11)
:DWI SAPUTO (13)
:GUSTIAN TRI.P (15)
Assalammulaikum wr.wb
Kanca kanca sakdurung kita nyampekaken napa niku basa jawa?pramila kita manjat aken puja lan puji syukur ingkang maha kuwaos anggenipun baca’an Hamdallah.Kanca kanca panjenengan sampun ngertos napa niku basa jawa.
Sakdurunge kita nyampekaken basa jawa pramila kita memahamaken tata krama rumiyin.Tembung tata krama iku kedadean saka rong tembung yaiku tembung tata lan krama .Tegese tembung tata lan krama :
1.Tegese tembung tata :
A.Beciking pangetrap.
B.Becik pangetrape,mawa aturan sing becik.
2.Tegese tembung krama :
A.Pratingkah utawa patrap.
B.Tata pranata kang becik suba sita.
C.Watak sifat
D.(Krama ngoko) tembung pakurmatan
Dados tembung tata krama iku tegese patrap utawa pratingkah kang becik pangetrape.Unggah ungguhing basa nuki dibedhakaken 2 ,yaiku:
1. Ngoko,nggeh menika :Ngoko lugu,ngoko alus.
2. Krama,nggeh menika:Krama lugu,krama alus.
Jinise unggah ungguh basa ing jaman saiki kaprinci dadi 4 :
A.Ngoko lugu :Tembung ngoko sedanten ,ora ono sing dikramakake.
B.Ngoko0 alus:Tembunge ngoko kacampur krama inggil tumrap wong liya,atewr-ater lan panambang mboten dikramakake.
C.Krama lugu:Tembung krama sedanten mboten wonten tembunge ngoko utawa krama inggil tumrap wong liya,ater-ater lan panambang uga dikramakake.
D.Krama alus:Tembunge krama kacampur krama inggil tumrap wong liya,ater-ater lan panambang uga dikramakake.
Continipun:
1.Ngoko lugu
- Mas dwi nggawekake Dik darno layangan.
2. Ngoko alus
-Bu guru basa jawa sing anyar kuwi jenenge sapa?.
3.Krama lugu
-Mbak njenengan mau dipadosi ,bapak?.
4.Krama alus
-Arta punika kedah dipunlintokaken wonten Bank ingkang dumunung ing kitha.
Saking ringkesan ing dhuwur basa jawa yaiku basa kang penting masyarakat amargi basa jawa iku basa kang asli saking jawa tengah lan basa asli kang dinten-sindentene diengge.Basa krama iku kangge pasrawungan kanggo ngajeni wong kang diajak guneman.Basa jawa diperang dadi 3, yaiku:
1.Mudha krama yaiku kramanewong enom marang wong tuwa.
2.Kramantara yaiku kramane wong sing padha drajate.
3.Wredha krama yaiku kramane wong tuwa marang wong enom.
Ing pasrawungan saiki wis arang kaprungu panganggone kramantara lan wredha krama luwih-luwih ani pesisiran lan minggiran.Mula luwih becik nyinau basa murdha krama iki lan sabanjure disebut Basa Krama.
Kanca-kanca pramila saking iku kita kudhu nglestarekaken basa jawa amargi basa kang sling saking Indonesia.Pramila kita njagi lan budhidhayakaken supados dados kang asri. amin
Kesimpulan :
1.Ngoko lugu
-Raket-supekat.
2.Ngoko alus
-Raket –supekat,nanging tetep urmat.
3.Krama lugu .
-Urmat,nanging kirang raket-supekat.
4.Krama alus.
-Urmat sanget, nanging kirang raket-supekat.
Saran:
Saran kita muga –muga para pemudha ing Indonesia saget nglestarekaken basa jawa,ingkang taun mataun basa jawa iku diengge marang para leluhur kita amargi niku kita njagi supados basa jawa awet dados lestari.
Anggota kelompok :
Sidik Purnama (26)
Tuistanto(28)
Wardanu wahyu p. (30)
Yusuf tri h(32)
UNGGAH-UNGGUH BASA JAWA
Pambuka
Kita sedaya milih judul “unggah-ungguh basa jawa” amargiing supados kita mangerti unggah – ungguh marang tyang sepuh , lanmarang sak padha-padhane.Seleres marang tata karma nipun wonten tlatah jawa.
ISI
Unggah-ungguhing Basa Jawa ing kang becik nggih menika
Basa kang digunaake yaiku basa Krama
Basa Krama yaiku basa kang utamane dianggo kanggo ngajeni marang sing diajak guneman. Dene wujude bisa kaperang dadi 3, yaiku :
Basa Kramantara
yaiku basa kang wujude basa krama kang lugu. Dene kanggone tumrap sapadha-padha, utawa priyayi sing luwih dhuwur lan luwih drajate karo sing diajak guneman.
Contonipun :
1. Mangga ta sami dipun penggalih langkung rumiyin.
2. Para Tamu sampun sami kondur sedaya
Basa Mudha Krama
biasane dingge wong enom marang wong kang luwih tuwa
Conto :
1. Bu Guru dereng rawuh
2. Nuwun sewu, estunipun panjenengan badhe ngersaaken menapa ?
Basa Wredha Krama
biasane dingge wong tuwa marang wong kang luwih
enom, lan bisa uga wong tuwa marang sepadha-padhane.
Conto :
1. Sampeyan apa wis dhahar ta nduk.
2. Mangga katuran pinarak wong ketingale sampun sayah.
ana meleh basa kang tujuane kanggo ngajeni banget marang sing dijak guneman yaiku basa karma inggil.biasane kanggo guneman marang tyang kang sampun sepuh.
Contonipun :
1. Manapa arta menika saget dalem ampil langkung rumiyin ?
2. Kula wastani panjenegan dalem sampun tindak kantor.
Lan teseh katah basa-basa ingkang tlatah jawa kangge nindakake unggah-ungguh ing tlatah jawa kang dereng kula sebutake.
Panutup
Kesimpulan :
Supados kita saged nindakake unggah-ungguh basa jawa
Nglestarikake unggah-ungguhe basa jawa
Bisa ngajeni/ngormati marang tyang ingkang luwuh towa
nama anggota kelompok X TSMA:
1. Agus Pebrianto (03)
2. Aditya Wardani (01)
3. Aditya Citra F (02)
4. Agus Wibowo (04)
Kaendahan Aksara Jawa
Pambuka :
Kaendahan aksara jawa kulo pilih kangge judul karangan menika amarga aksara jawa iku kabudayaan kita kang sae anggenipun kita saged nyinau lan kita lestarekake. Kaendahan aksara jawa niki kangge nggambarake endahipun aksara jawa kangge budaya jawa menika.
Isi :
Aksara jawa miturut kagunaanipun saged dingge sarana komunikasi lan sapanunggalane. Amarga kangge budaya jawa, aksara jawa menika saged dingge komunikasi. Aksara jawa nggeh mboten susah angsalipun nyinau utawa ngapalake, lan kathah manfaate. Wonten bentukipun kang asli, aksara jawa Hanacaraka ditulis nggantung (neng ngisor garis), nanging saiki ditulis neng dhuwur garis.
Aksara jawa Hanacaraka nduweni 20 huruf dasar, 20 huruf pasangan kang fungsine nutup suara vokal, 8 huruf “utama” (aksara murda, wonten kang mboten enten pasangan), 8 huruf pasangan utama, 5 aksara swara (huruf vokal ngajeng), 5 aksara rekan lan 5 pasangane, sandhangan kangge pangatur vokal, huruf khusus, pratandha, lan tandha pangatur tata panulisan.
Panutup :
Dados aksara jawa menika penting sanget kangge kita, mangga sami-sami kita lestarikake budaya jawa kita punika ngangge cara alit rumiyen yaiku nglestarikake lan ngembangake aksra jawa supados saged dados contoh ingkang becik kangge bangsa kita.
Anggota Kelompok :
1.Taufik kurniawan (29)
2.Wahyu Adi s (30)
3.Yoga Kusuma (31)
4.Yoga triyatno (32)
Kelas X-TSMB
DURSASANA
Pembuka :
kita milih judul DURSASANA amargi ing carikan/karangan puniko ngemut salah sak wijining tokoh wewayangan inggih punika Dursasana ingkang gadhahi watak ingkang ala,kang kito sedaya saged mendhet hikmah saking karangan punika ,lan saged mendhet inti pendidikan budi pekerti.
Isi :
Dursasana asalipun saking tembung Dur lan Sasana,Dur artosipun Ala,sasana Panggenan.Dursasana artosipun panggenan Ala.
Dursasana punika putra kekalih Prabu Destarata lan Dewi Gandari,Dursasana nggadhahi kesatrian ing banjar junut,nggadhahi Watak ingkang ala,sembrana,angkuh,sombong.lan sak piturute.Amargi watak kasebut,menawi gadhahi kepinginan mboten pernah kadadean.
Dursasana nggadhahi Garwa Dewi Saltani lan nggadhahi putra Dursala.Dicritak ake menawi Dursasana nate ndamel isin dewi kunthi ing ngajeng pertemuan agung astina.Dewi Kunthi di ganjar wanita ingkang seneng selingkuh,Amargi isin dewi Kunthi njatuhaken sumpah mboten bakal mati menawi dereng keset mustokonipun Dursasana lan mboten badhe naleni rikmanipun sak derange keramas ngangge getihe Dursasana.
Ing wektu lakon wayang jambakan Dursasana di banting menyang werkudara amargi Dursasana ngelek-elek Ramanipun (Prabu Pandu) lan Ibunipun Dewi Kunthi.Pandu dipun ganjar tiang kang beling lan ibunipun remen selingkuh.Werkudara Nesu lan ngangkat Gada rujak pala.Dursasana keweden lan nyolot kali cing-cing goling.Werkudara keemut pesenipun Prabu kresna sapabae sing mlompat kali kasebut banjur sial lan ical kekuatanipun,supados Dursasana Dados nesu ngadepi werkudara ,Werkudara ganti ngelek-elek ramanipun Dursasana yaiku,Destarata,menawi ramanipun punika tiyang uto,Ejekan punika ndamel Dursasana nesu lan bali mlompat kali cing-cing goling kangge ngadepi werkudara .Werkudara mboten ngguwak kesempatan punika, Dursasana lajeng di jambak lan di jotosi ngangge gada rujak pala,diajar lan dibantai ,dipedhotaken lengen lan mustakanipun,Dursasana sedo,sesarengan kalian Dewi Drupadi ingkang nate di isin-isin ,Rikma drupadi dipun jambak lan diudani ing ngajeng pinisepuh Astina.Untung Batara Dhurma ngewangi ,kainipun Dewi Drupadi mboten pernah telas,sahingg kringetipun Dursasana medhal lan semaput.
Penutup :
Saking isi menika saget di pendhet kangge mbina pakarti, inggih menika :
1.Ampun ngantos nggadhahi watak sombong,pamer,angkuh,lan sewenang-wenang.
2.Ampun kakean ngendhika ingkang mboten migunani amargi tiyang ingkang kakean ngendhika nandakke sakedik ilmunipun.
3.Ampun remen ngelek-elek tiyang sanes.
4.Nggadhahi watak ingkang sae ,supados rencang-rencang saged remen kalih kita.
Saran :watak ingkang di gadhahi Dursasana ampun ngantos di pun contoh,punika wau inggih menika watak ingkang ala,lan mboten becik.
Nama kelompok:
1. Tantriyati (29) 3. Widya s (31)
2. Wahyu s (30) 4. Yudiawan (32)
AKSARA JAWA WONTEN YOGYAKARTA
Menapa ingkang dipun wastani aksara jawi menika? Aksara jawi inggih menika seratan asli saking suku jawi ingkang sampun kaginakaken saking jaman majapahit.Aksara jawi diagem wonten ing pinten-piten seratan basa jawi soho basa sanesipun.Aksara jawi langkung kawentar kasebat Hanacaraka utawi Carakan.Aksara jawi kaperang wonten 20 huruf.
Aksara jawi dumado bagian ingkang mboten saget kapisahaken saking basa jawi,ugi kalebetsalah satunggalipun unsure budhaya masyarakat jawi. Sak sampunipun masyarakat jawi,ingkang kalebet wonten ing basis utawi wewengkon budhaya jawi inggih meniko,nGayogyokarto ngagem aksara latin pinangko kagem komunikasi ingkang kaserat tertulis,pramilo meniko aksara jawi ing sak mangke mboten saget ngremboko, keporo saget sirno. Sinaoso masyarakat jawi saget bombing ing manah amargi aksara jawi sampun kagunakaken awit saking abad IX dumugi pertengahan abad XX. Sinaoso aksara jawi sampun kagunakaken ngantos pinten-pinten abad aksara jawi dipun agem masyarakat kagem komunikasi, saking basa jawi kino,tengahan,dumugi babad jawi enggal.
Pinongko hasil karya sastra arupi prasasti, soho naskah ingkang ngagem aksara jawi kino,ngantos ngagem aksara enggal kasebat (HANACARAKA) ingkang sampun ngremboko wonten ing kalangan pendukung saget dados bukti kasunyatan. Prasati soho naskah meniko sampun kagem dhasar ambuko sejarah budhaya ugi kejayaanipun kerajaan rikolo semanten, ingkang kaserat ing latu lempeng,tosan aji, soho sanesipun, kadosto prasati Sukabumi,prasasti Waharakuti,serat Bharatayudha lan sane-sanesipun.
Sesarengan ewah-ewahan jaman rikolo masyarakat jawi dados pinten-pinten perangan ingkang mboten saget kapisahaken saking masyarakat sanesipun tuhu ngantos masyarakat nuswantoro sanesipun,yekti nyoto aksara jawi kasisihaken kalawan basa sanesipun.
Menopo malih saking basa Indonesia ngagem basa ingkang ngagem basa latin pinongko kagem basa persatuan,pramilo meniko aksara jawi ing sak mangke katilaraken. Pengagem aksara jawi ing sak mangke naming dados kelangenan soho nguri-uri kabudhyan jawi supados mboten enggal murco. Ing wewengkon nGayogyokarto aksara jawi tansah mrihatosaken amargi sampun nglirwakaken bab aksara jawi meniko.
Ing nGayogyokarto aksara jawi pinongko kagem sebatan radosan/margi kemawon kadosto : Wijilan,Sekardwijan,lan sanes-sanesipun.Ugi kagem tetenger kantor pamrentah,keratin,soho peken/pasar, wonten malih kagem tetenger awujud bangunan kadosto : Pendhopo,Gapuro,Hotel,lan sanes-sanesipun. Bab meniko sampun trang trawoco bilih aksara jawi ing sakmangke saget surut sahenggo naming saget kagem kenangan soho sejarah kemawon. Pramilo meniko kagem nguri-uri budhaya jawi soho aksara jawi, ing sak lebetipun pawiyatan saperlu dipun gulowentah bab sejarah aksara jawi murih ngremboko malih kdos duk rikolo semanten, soho migunani tumrap poro siswo,sahenggo saget mangertosi budhaya ing tanah jawa meniko,soho seget lestari ing sakmangke.
MATUR NUWUN.
Anggota kelompok XTSMA
1 Bagus Angger 9
2.Bambang Tejo K 10
3.Bayu Dwi P 11
4.Bayu Irawan 12
NGURIP-URIP AKSARA JAWA
Sastra lan basa Jawa kuwi sejatine wis suwe anggone gering. Tekan seprene ora mari-mari, tur ya ora mati-mati. Saben wektu tansah golek tamba, klebu ing Desa Jono iki, satengahing alas Bojonegoro, panggonane Konggres Sastra Jawa (KSJ) III.
Geringe sastra lan basa Jawa kuwi, jan-jane uga dialami basa lan sastra dhaerah liyane, kayata Sunda, Bugis, Batak, Bali. Yen gelem metani siji-siji, sastra lan basa-basa dhaerah mau luwih sengsara. Kojur, sing larane tambah nemen, ya basa-basa dhaerah kang ora duweni aksara, uripe Senen-Kemis lan padha mati siji-siji ing pangkone Republik Indonesia, bareng karo curese panutur abas lisan.
Bab iki, miturut panemune Yusuf Susilo Hartono saka Pakumpulan Pamarsudi Sastra Jawi Bojonegoro (PSJB), nuwuhake pitakonan, apa ta sejatine sumber penyakit sastra lan basa Jawa lan daerah-daerah liya ing negara Indonesia iki? Manawa dipantha ana telung prakara, yaiku amarga dikiyanati dening negarane dhewe, amarga dikiyanati wong Jawa dhewe lan disebabake obah-owahing jaman.
“Sadurunge kadiden Sumpah Pemuda 28 Oktober 1928, nalika Indonesia durung lair lan merdika, basa utawa sastra Jawa lan dhaerah liyane, padha dadi raja lan ratu ing dhaerahe dhewe-dhewe. Malah basa lan sastra Jawa nganti pirang-pirang abad suwene anggone dadi raja lan ratu. Basa lan sastra Jawa mekar lan ngrembaka kanthi rabuk pangaruhe basa-basa nagara manca kang teka ing tanah Jawa, kayata Sansekerta, Arab, Walanda lan liya-liyane. Nanging, Sawise Sumpah Pemuda, luwih-luwih sawise Indonesia Mardika 17 Agustus 1945, lan laire UUD 1945 (18 Agustus) nasibe basa lan sastra Jawa nelangsa. Ing jaman mardika kok malah ora mardika,” pratelane.
Ing sisih liya, basa lan sastra Jawa ya ora diurip-urip dening masarakate dhewe. Kira-kira saka 240-an yuta penduduk Indonesia, 80-an yutane suku bangsa Jawa sing abebasa Jawa. Sumebar ing Propinsi Jawa Timur, Jawa Tengah, DI Yogyakarta, nganti saben meh propinsi Indonesia. Nanging pira sing nganti seprene isih prigel nulis lan maca aksara Jawa?
Pira sing isih baut wicara krama inggil? Pira sing rewes marang seni lan kabudayan Jawa? Pira sing dadi pejabat pamarintah, banjur rawe-rawe rantas, malang-malang putung anggone merjuwangake basa, sastra, lan kabudayan Jawa? Pira cacahe penerbit ing tanah Jawa iki sing isih kuwat lan setya tuhu nerbitake buku-buku basa Jawa? Ing kutha-kutha gedhe, pira sekolah-sekolah sing isih sregep nyinaoni muride basa, maca, nulis, nembang Jawa? Pira anggarane Pemprov Jatim, Jateng, DIY setahun, kang kanggo sastra, seni dan budaya?
“Durung obah owahe jaman. Ing jaman globalisasi ini, asu gedhe menang kerahe. Kabudayan dhaerah banjur dikiwakake jalaran kalah karo kemajuwan teknologi informasi. Kanthi anane internet, wawasane bocah lan para mudha dadi mengglobal, dadi adoh karo bapak-ibu lan mbah-mbahe. Basa manca dipracaya minangka basa mangsa ngarep, basa Indonesia kuwi basa dina iki, lan basa (dhaerah) Jawa kuwi basa masa lalu,” tandhese Yusuf kang saiki dadi Pemred Majalah Visual Arts ing Jakarta iku.
kelas x-tkr-a
nama kelompok:
1. meigi aji saputra (18)
2. nurul istianti(20)
3. ribut Marsudianto (22)
4. rohman Hidayat(24)
pambuka
kita sedaya milih judul "basa krama" amarging spados kita saget ngajeni marang tyang sepuh, lan marang sak padha-padhane,
Basa krama
basa krama basa kanggo ing pasrawungan kanggo ngajeni wong tuwo kang diajak guneman
ing pasrasungan saiki wis arang utawa ora nate keprungu panggonane krangantara lan wredha krama, luwih2 ing wilayah pesisiran lan minggiran. wong2 kang daerah mau ora isa mbedakake antarane kramantara, mudha krama lan wredha krama. ing jaman saiki, senajan umure luwih tuwa , wis ora kabotan nganggo basa mudha krama. mula luwih bejik nyinau basa mudha krama iki lan sakbanjure disebut basa krama bae.
titikane mengkene:
1. tembung sesulih wong kapisan: aku dadi kula utawa kaeula
2. tembung sesulih wong kapindo kowe dadi njenengan
3. tembung sesuleh ketelu dhweke dadi panjenengan
dakcuplikake basa krama sakwetara saka buku kapustakan jawi
kapustakan jawi
ingkang diwastani kapustakan jawi, punika sedaya serat- serat crita, dongeng2 ngangge basa jawi .
wodene bsa jawipunika kagoglong basa austronesia: inggih punika basa2 ingkang kangge swaranining bangsa pribumiingkang dudnung ing kapulowan iring-kidul etanipun jagad asia
panutup
kesimpulan: bisa ngajeni tiyang sepuh
PAMBUKA
alesan ula milih basa krama yaiku amargi basa krama punika sanget trep kaleh budayan tiyang kilenan.basa krama punika nduweni tata basa kang trep kanggo ngajeni tiyang sing diajak pasrawungan lan basa krama keperang dados pirang -pirang werni.
ISI
basa krama basa kang kanggo ngajeni tiyang kang diajak pangandikan .miturut s padmosukotjo keperang dadostiga:
1 mudha krama yaiku kramanetiyang enem dumateng tiyang sepuh
2 kramantara yaiku kramane tiyang sing pada drajate
3 wredha krama yaiku kramane tiyang sepuh umateng tiyang enem amargi tiyang sepuh kalah pangkat ipun.
ing pasrawungan saiki aos sanget nemoni tiyang sing ngangge basa kramananta lan wreda krama. iku amarga tiyang sakniki gampangake kabudayan.
jlentrehane basa mudha krama utawa basa jawa bae.
titikane mankeneembung
1 tembung sesulih tiyang kapisan:aku dados kula utawa kawula
2 tembung sesulih tiyang kapindo : kowe dadi panjenengan
3 tembung sesulih tiyang katelu:dheweke dadi panjenenganipun
4 ater-ater :di dadi dipun
5 panambang:ake dadi aken
6 panambang edadi ipun
7 tembung krama kabeh kacampur kaleh krama inggil lan krama andap.
kauplik saking kapustakan jawi ,yaiku sedaya serat-serat,carita ,dongeng kang ngangge basa jawi.
wondene basa jawi punika kagolong saking basa austronesia:inggih punika basa ingkang kangge sawamining bangsa pribumi ingkang kadudukang ing kapulowan iring kidul wetanipun jagad asia.saderege bangsa indu dugi wonten ing indonesia ,bangsa jawi dereng gadah aksara.mula bangsa indu kaleh bangsa jawi sanget rumaket wektu semonten.mula kabudayan jawi taseh wonten kabudayanne tiyang indu.contone yaiku nyadran:wenehi sesaji ing tempat-tempat sakral.
PANUTUP
miturut saran kulo ,kito ing bumi indinesia utowo putra puri indonesia asli perlu sanget nguri-uru kabudayan jawi lan khususipun basa krama.amargo kito mboten purun kasebut "tiyang jawa kang ilang jawane",mesti ati kula lan panjengan kepukul sanget.lan kito perlu njagi pangandikan kito amargi "pangandikan iku bisa nguripi lan bisa mateni"
kelompok:
adhi setyawan (2)
adiatma jk(4)
ahmat bs(6)
Nama kelompok :
1. Abdul H.M
2.Adhi S.N
3.Aditya L.A
4.Angga L
Nguri-uri Basa Jawa.
Agus tasih kemutan nalika rumiyin dolanan wonten ing pelataran griyo. Kados sampun gedhe wae. Pelataran ingkang wiyar menika dados suwarganipun rencang-rencang kangge dolanan benthik, patahan, bentengan lan sak panunggalanipun. Punika, kala wau dolanan ingkang asring kangge dolanan sabudhalipun sekolah. Sakmenika ?
Pelataran kala wau sampun dados gedhong ingkang megrang-megrang.
Benten kaliyan cerita wanci Agus taksih alit. Wekdal punika Agus dipun dhawuhi Bulik mundhut katul wonten tanggi tepalihipun. Nalika wangsul mbeta katul, bulik nembe medhal lang ingkang wonten griya namung simbah. "Mbah, iki katule.", kaliyang nembung ingkang banter banjur kesah. Awit saking kedadean punika, seminggu dados ngendikanipun bulik menawi Agus mboten gadhah sopan santun lan tata krama marang tiyang sepuh. Kala wau critanipun nalika Agus taksih alit. Banjur punapa ingkang dados perkara ? Nalika Agus mlebet salah sawijining forum kang ngrembug Basa Jawa wonten ing jejaring sosial, kathah ingkang ngrembaug bab nguri-uri budaya Jawa. Criyosipun Basa lan Budaya Jawi tansah dipunuri-uri supados tembe wingkingipun mboten punah. Kathah ingkang guneman menika bocah-bocak sakniki padha mboten njawani. Cekakipun, menika sanes piyambakipun (Tiyang Jawi) sinten malih ingkang tansah nguri-uri. Agus dados mikir punapa inggih Basa lan Budaya Jawi menika tansah diuri-uri ? Basa ingkang pundi ? Budaya kados punapa ? Menika pancen tansah diuri-uri, punapa inggih piyambakipun tiyang Jawi ? Agus dados kemutan nalika taksih dados mahasiswa. "Basa kala wau arbitrer, unik, fleksibel, dinamis, universal lan minangkuni identitas dhiri", ngendikanipun salah satunggalipun dosen Basa. Cekakipun, Basa inggih menika ngrembuka lan jumbuh miturut lakunipun jaman. Umpami mekaten dados kemrungsungipun piki, nyatane ingkan miturutipun tiyang sepuh taksih kathah tiyang enom ingkang taksih njawani lan nguri-uri Basa Jawi. Malah sakniki tiyang njawi Indonesia malah kathah ingkang nguri-uri Basa Jawa. Kita ingkang tiyang Jawi kedah luwih ngenal Basanipun tiyang Jawi mboten malah tiyang njawi Indonesia.
nama anggota--no absen 21 - 24 x tsm-a
NGURIP-URIP AKSARA JAWA
Kelompok aksara
Pada bentuknya yang asli, aksara Jawa Hanacaraka ditulis menggantung (di bawah garis), seperti aksara Hindi. Namun demikian, pengajaran modern sekarang menuliskannya di atas garis.
Aksara hanacaraka Jawa memiliki 20 huruf dasar, 20 huruf pasangan yang berfungsi menutup bunyi vokal, 8 huruf "utama" (aksara murda, ada yang tidak berpasangan), 8 pasangan huruf utama, lima aksara swara (huruf vokal depan), lima aksara rekan dan lima pasangannya, beberapa sandhangan sebagai pengatur vokal, beberapa huruf khusus, beberapa tanda baca, dan beberapa tanda pengatur tata penulisan (pada).
@Aksara nglegena
@Aksara pasangan
@Aksara murda
@Aksara swara
@Aksara rèkan
Aturan baku penggunaan hanacaraka=
Penggunaan (pengejaan) hanacaraka pertama kali dilokakaryakan pada tahun 1926 untuk menyeragamkan tata cara penulisan menggunakan aksara ini, sejalan dengan makin meningkatnya volume cetakan menggunakan aksara ini, meskipun pada saat yang sama penggunaan huruf arab pegon dan huruf latin bagi teks-teks berbahasa Jawa juga meningkat frekuensinya. Pertemuan pertama ini menghasilkan Wewaton Sriwedari ("Ketetapan Sriwedari"), yang memberi landasan dasar bagi pengejaan tulisan. Nama Sriwedari digunakan karena lokakarya itu berlangsung di Sriwedari, Surakarta. Salah satu perubahan yang penting adalah pengurangan penggunaan taling-tarung bagi bunyi /o/. Alih-alih menuliskan "Ronggawarsita" (bentuk ini banyak dipakai pada naskah-naskah abad ke-19), dengan ejaan baru penulisan menjadi "Ranggawarsita", mengurangi penggunaan taling-tarung.
Modifikasi ejaan baru dilakukan lagi tujuh puluh tahun kemudian, seiring dengan keprihatinan para ahli mengenai turunnya minat generasi baru dalam mempelajari tulisan hanacaraka. Kemudian dikeluarkanlah Surat Keputusan Bersama (SKB) tiga gubernur (Jawa Tengah, DI Yogyakarta, dan Jawa Timur) pada tahun 1996 yang berusaha menyelaraskan tata cara penulisan yang diajarkan di sekolah-sekolah di ketiga provinsi tersebut.
Tonggak perubahan lainnya adalah aturan yang dikeluarkan pada Kongres Basa Jawa III, 15-21 Juli 2001 di Yogyakarta. Perubahan yang dihasilkan kongres ini adalah beberapa penyederhanaan penulisan bentuk-bentuk gabungan (kata dasar + imbuhan).
kelas x-tkr-a
nama kelompok: 1.danang setyawan (10)
2.donik febrilianto(12)
3.faticha f.f(14)
4.islan danang.y.(16)
Unggah-ungguh Basa
Ing bebrayan (masyakarat) Jawa kerep keprungu tetembungan unggah-ungguh. Tegese unggah-ungguh yaiku sopan santun, tata krama. Wong Jawa saiki akeh sing ngarani yen wong enom wis ora nduweni unggah-ungguh maneh. Mesthi bae. Wong saiki tindak lakune kudu cepet, jalaran nguber kabutuhane urip, nganggo paugeran cepet-cepet anggere slamet, ora kaya wong Jawa jaman biyen sing duwe pathokan nguler kambang, alon-alon waton kelakon. Kanthi lumakune waktu lan jaman, mesthi ana owah gingsire kahanan, jalaran tuwuh kahanan anyar utawa sangsaya majune teknologi bakal nuwuhake owah-owahan. Apa iku owah-owahan sikap, apa tindak tanduk. Sing gampang bae anane owah-owahan punjere paprentahan, sing biyen ana ing Surakarta Hadiningrat lan Ngayojakarta Hadiningrat saiki wis ngalih ana ing Jakarta. Kahanan iki nyebabake owah-owahan uga, utamane Basa Jawa. Basa Jawa sing biyene dadi basa resmi paprentahan saiki ora. Malah-malah saiki akeh wong Jawa sing wis ora gelem nganggo basa Jawa maneh, sanajanta wong mau asale saka Surakarta lan Ngayojakarta. Kahanan iki nyebabake basa Jawa ngalami owah gingsir, bisa-bisa ngalami ilang musna kaya basa Jawa Kuna sing jaman saiki wis wong Jawa sing ora ngerti. Akeh wong Jawa sing wis ora ngerti basa Jawa maneh. Ngertia ya mung capet-capet, apa maneh nganggo basa sing ndakik-ndakik.
Basa Jawa saiki wis owah, ora kaya basa Jawa jaman panjenengane Bapak Antunsuhono, S. Padmosukoco, R Ng Poerbacaroko lan sapanunggalane. Nalika jaman iku basa Jawa diperang dadi :
1. Basa Ngoko. Basa Ngoko isih diperang dadi basa Ngoko Lugu lan basa Ngoko Andhap.
2. Basa Madya. Basa Madya isih diperang dadi basa Madya Ngoko, Madya Krama, lan Madyantara.
3. Basa Krama. Basa Krama isih diperang dadi basa Mudhakrama, Madya Krama, lan Wredhakrama.
4. Basa Krama inggil.
5. Basa Bagongan utawa basa sing kanggo ing sajerone kraton.
6. Krama desa sing tembung-tembunge akeh sing tinemu ing karang pradesan.
Jaman saiki akeh wong desa sing dadi priyayi gedhe ing Jakarta, dene sing biyen trahing kusuma rembesing madu ing kraton Surakarta lan Ngayojakarta dadi priyayi lumrah. Kadhangkala wong-wong ing sacedhake (tangga teparone) priyayi mau ora mangerteni yen priyayi mau tedhaking kusuma rembesing madu, kaya paribasan kang kamot ing tembang Dhandhanggula , diemot (dimuat) ing buku "Ngengrengan Kasusastran Jawi" karangan S. Padmosukoco, paribasan tunggak jarak mrajak, tunggak jati mati, temah nampa papan kang nistha.
Mula apa kira-kira saiki ora perlu diatur ing paramasastra anyar? Upamane jinise basa mau diperang dadi :
1. Basa Ngoko kedadean saka Ngoko Lugu lan Ngoko Andhap (Ngoko Alus) ,sing aturane padha jaman biyen.
2. Basa Krama kedadean saka Krama Lugu lan Krama Andhap (Krama Alus). Basa Krama Lugu aturane kaya Basa Kramantara, lan Basa Krama Andhap (krama Alus ) kaya Mudha Krama. Kena apa kok basa Mudhakrama? Jalaran basa Mudha Krama iku kramane wong enom marang wong tuwa. Wong Jawa nduweni watak ngajeni wong kang dijak guneman lan ngasorake awake dhewe, kaya ing basa Ngoko Alus utawa Ngoko Andhap
Nama Kelompok :
1. Mulyo Anggoro (24)
2. Feri Adi S (21)
3. Mubari H (22)
4. Muh. Aziz F (23)
Pambuka :
Kita sedaya milih judul aksara jawa punika kapinginan nggadahi sikap ingkang tujuanipun supados bisa nglestarekaken aksara jawa budaya lan bahasanipun tiyang Jawi.Lan bisa migunakaken kanthi bener kaedahipun.
Isi :
Aksara Jawa ing jaman ndisik punika digunakaken kangge komunikasi lisan utawa tulis. Aksara jawa dipilah dados aksara, Sandhangan, Pasangan, lan Aksara Angka .
Aksaranipun wonten cacah 20.
1. aksara,yaiku HA ,NA, CA ,RA, KA,DA,TA,SA,WA,LA,PA,DHA,JA,YA,NYA,MA,GA,BA,THA,NGA.
2.Sandhangan wonten punika : Wulu(i), Pepet(e), Taling(E), lsp.
3. Pasangan wonten cacah 20.
4. Angka Jawa wonten cacah 10.
Mula niku wiwit sak iki kita ingkang dados tiyang Jawi kudu bisa ngunakaken aksara jawa kanthi trep lan bener. Wonten sekolahan supaya saget diajaraken aksara jawa marang bapak/ibu guru.
Panutup :
1. Saget migunakaken aksara jawa kanthi trep lan sami kalian kaedah panulisan.
2. Dilestarekaken supados budayanipun lan bahasanipun tiyang jawi bisa tetep digunakaekn.
Pramila Cekap sementen.
Anggota Kelompok XTSM-A :
>Romi Nur H 25
>Septian Deni K 26
>Septian Dwi C 27
>Sulton Hidayat 28
NGURIP-URIP AKSARA JAWA
Sastra lan basa Jawa kuwi sejatine wis suwe anggone gering. Tekan seprene ora mari-mari, tur ya ora mati-mati. Saben wektu tansah golek tamba, klebu ing Desa Jono iki, satengahing alas Bojonegoro, panggonane Konggres Sastra Jawa (KSJ) III.
Geringe sastra lan basa Jawa kuwi, jan-jane uga dialami basa lan sastra dhaerah liyane, kayata Sunda, Bugis, Batak, Bali. Yen gelem metani siji-siji, sastra lan basa-basa dhaerah mau luwih sengsara. Kojur, sing larane tambah nemen, ya basa-basa dhaerah kang ora duweni aksara, uripe Senen-Kemis lan padha mati siji-siji ing pangkone Republik Indonesia, bareng karo curese panutur abas lisan.
Bab iki, miturut panemune Yusuf Susilo Hartono saka Pakumpulan Pamarsudi Sastra Jawi Bojonegoro (PSJB), nuwuhake pitakonan, apa ta sejatine sumber penyakit sastra lan basa Jawa lan daerah-daerah liya ing negara Indonesia iki? Manawa dipantha ana telung prakara, yaiku amarga dikiyanati dening negarane dhewe, amarga dikiyanati wong Jawa dhewe lan disebabake obah-owahing jaman.
Pambuka :
Kita sedaya milih judul aksara jawa punika kapinginan nggadahi sikap ingkang tujuanipun supados bisa nglestarekaken aksara jawa budaya lan bahasanipun tiyang Jawi.Lan bisa migunakaken kIsi :
Aksara Jawa ing jaman ndisik punika digunakaken kangge komunikasi lisan utawa tulis. Aksara jawa dipilah dados aksara, Sandhangan, Pasangan, lan Aksara Angka .
Aksaranipun wonten cacah 20.
1. aksara,yaiku HA ,NA, CA ,RA, KA,DA,TA,SA,WA,LA,PA,DHA,JA,YA,NYA,MA,GA,BA,THA,NGA.
2.Sandhangan wonten punika : Wulu(i), Pepet(e), Taling(E), lsp.
3. Pasangan wonten cacah 20.
4. Angka Jawa wonten cacah 10.
Mula niku wiwit sak iki kita ingkang dados tiyang Jawi kudu bisa ngunakaken aksara jawa kanthi trep lan bener. Wonten sekolahan supaya saget diajaraken aksara jawa marang bapak/ibu guru.
Panutup :
1. Saget migunakaken aksara jawa kanthi trep lan sami kalian kaedah panulisan.
2. Dilestarekaken supados budayanipun lan bahasanipun tiyang jawi bisa tetep digunakaekn.
Pramila Cekap sementen.anthi bener kaedahipun.
KELOMPOK 2
1. AGUN SETIAWAN (02) XTKR C
2. ANISA SUNDARI (04)
3. ARI PRAMONO (06)
4. BAYU SETIAJI (08)
Bahasa Jawa, Tembung Jawa, Ngoko, Krama, Krama Inggil
Ing jaman sakniki ingkang dipunarani kanthi jaman modern utawa jaman globalisasi. Kahanan budaya wonten Indonesia, inggih uga Bahasa Jawa tansaya katilep. Sakniki mboten kados jaman kapengker ingkang para tiyang jawa migunakaken bahasa Jawa wonten padinan. Sakniki kathah sanget para pamuda ingkang saged migunakaken bahasa Walandi nanging kanthi saged bahasa menika, Piyambakipun supe kaliyan Bahasa Jawa. Samana uga kaliyan tiyang sepuh ing jaman sakniki, katah tiyang sepuh ingkang wonten ing Jawa, mboten muruki putranipun kanthi Bahasa Jawa. Saengga mboten luput ing jaman sakniki satunggaling Bahasa Jawa ingkang umum dipunagem inggih menika Bahasa Jawa kanthi tembung ngoko.
.Sakjatosipun Tembung Bahasa Jawa menika kaperang dados 3 perangan inggih menika :
1. Tembung Ngoko
Inggih menika tembung bahasa Jawi ingkang dipunagem wonten padinan kaliyan tiyang ingkang sami umur utawa sebaya ingkang sapun akrab kalihipun.
=>Tuludha : Aku wis mangan
Kowe tangi turu.
Tembung Ngoko sakjatosipun tembung ingkang sanget gampil wonten babagan Bahasa Jawa ananging tembung niki ngemu teges ingkang mboten sae dipunkandhakaken dhumateng tiyang ingkang langkung tuwa utawa langkung inggil derajatipun kados tiyang sepuh lsp.
=>Tembung iki saged dipunagem kagem :
a. tiyang ingkang sak umur /utawa sabaya ingkang sami akrab.
b. tiyang ingkang sepah kaliyan tiyang enem
c.ratu marang kawula / tiyang ingkang agung marang tiyang andap.
2. Tembung Krama Madya uga dipunarani Krama mawon.
Inggih menika tembung bahasa Jawi ingkang langkun prayogi katimbang tembung ngoko, dipunagem wonten padinan kaliyan tiyang ingkang anem kaliayan ingkang langkung sepuh. kados lare kaliyan bapak utawa ibu.
=>Tuladha:Sampeyan badhe kesah wonten pundhi?
Kulo badhe budhal saking sekolahan sakniki.
=>Tembung iki saged dipunagem kangem :
a. Tiyang enem kaliyan tiyang sepuh
b. anak kaliyang tiyang sepuh
3. Krama Inggil
Inggih menika tembung bahasa Jawi ingkang dipunagem wonten padinan kaliyan tiyangingkang langkung luhur derajatipun utawa tiyang sawiji kaliyan tiyang ingkang kathahkados pidato.
=>Tuladha : Panjenengan kersa ingkang pundhi?
Ibu saweg tindhak peken,
=>Tembung iki saged dipunagem kagem :
a . tiyang sawiji kaliyan tiyang kathah
b. tiyang ashor kaliayan tiyang ingkang luhur
Sakjatosipun perangan menika sedaya taksih wonten peranganipun malih ananging kula rasa cukup semana. Mbok bilih wonten klenthunipun sumonggo sami ngaturi wonten "komentar" ingkang wonten blog niki.
Pungkasanipun atur monggo kita sareng-sareng sami nguri-uri kabudayan jawi ingkang sampun katilep jaman menika. Kanthi ngagem bahasa jawa ingkang sae lan bener
KELAS X TKR-C
KELOMPOK 1
NAMA :
1. ADITYAPRASETIADI (01)
2. ALAN RUDI SISWANTO (03)
3. ANNAS F. (05 )
4. BAGUS PUTRA TAMA (07)
ERA GLOBALISASI
Ing era globalisasi, sedaya tiyang mbutuhaken kathah informasi kangge kepentinganipun ingkang benten, yaiku saged kepentingan bisnis wonten pundi kemawon, pengetahuan lan taksih kathah.Informasi iku saged dibutuhaken ingkang cekat, nek wonten sunberipun informasi ingkang gadhah teknologi ingkang saged nyaosaken informasi kangge tiyang ingkang mbutuhaken informasi kasebut.
salah sawijining teknologi ingkang nyaosaken informasi yaiku internet. internet yaiku kangge sarana madosi informasi, sahingga tiyang saged madosi informasi ingkang cekat.
Ing era globalisasi iki benten kaleh ndhek rumiyin. Amargi ndhek rumiyin teknologi mboten sae utawi mboten canggih.tapi teseh wonten tiyang ing jaman globalisasi iki ingkang mboten manfaataken teknologi.
wiwit iki kito kudu manfaataken teknologi ing jaman era globalisasi.Lan mboten sah neko-neko.
ANGGOTA KELOMPOK:
1.RONI WIJANARKO( 26 / X-TKR-C)
2.TRENDI CAHYO WIBOWO( 30 / X-TKR-C)
3.SETIYONO(28 )
4.WAKHID N C(32 / NUNUT JENENG)
KELAS : X-TKR-C
BASA JAWA ING ERA GLOBALISASI
Alesan klompok kula milih judul niki amrgi basa jawa ing jaman sak niki sampun luntur.kanti tujuan basa jawa digunakaken kanthi trep saben dinten ing tlatah jawa.
Ing jaman sakniki ingkang dipunarani kanthi jaman modern utawa jaman globalisasi. Kahanan budaya wonten Indonesia, inggih uga Bahasa Jawa tansaya katilep. Sakniki mboten kados jaman kapengker ingkang para tiyang jawa migunakaken bahasa Jawa wonten padinan. Sakniki kathah sanget para pamuda ingkang saged migunakaken bahasa Walandi nanging kanthi saged bahasa menika, Piyambakipun supe kaliyan Bahasa Jawa. Samana uga kaliyan tiyang sepuh ing jaman sakniki, katah tiyang sepuh ingkang wonten ing Jawa, mboten muruki putranipun kanthi Bahasa Jawa. Saengga mboten luput ing jaman sakniki satunggaling Bahasa Jawa ingkang umum dipunagem inggih menika Bahasa Jawa kanthi tembung ngoko.
Mugi mugi kanthi bahasan kasebut tiyang ing jaman sak niki saget migunakaken basa jawa kanthi trep lan saget nglestarekaken basa jawa .
Jeneng kelompok: XTKR C
* Dede dea p (9)
* Didiet cahya n (11)
* Fajar b (13)
* Fiki nanang s (15)
BASA JAWA ING ERA GLOBALISASI
Basa jawa digunakne ing tlatah Jawa tengah lan jawa timur nanging akeh bedane, tuladha ing daerah jawa timur yen ngarani bocah awake dhewe ngaranine "Rek" yen ing jawa tengah ngaranine "cah" lan akeh maneh.
Basa jawa sifate alus lan ana watesane tuladhane, bocah cilik yen omong marang wong tuwa kudu nganggo basa krama nanging saiki akeh cah cilik sing ora nganggo basa krama yen omong karo wong sing luwih tuwa alesane wis akrab.
Ing tata cara penulisan aksara jawa biyen nulise "tulisane" ditulis "tu-li-sa-ne" nanging saiki owah dadi "tu-lis-ane", intine kudu dijupuk tembung dasare ing jaman saiki, omongane ing jaman saiki uga akeh sing owah, tuladha, "yen" jaman saiki owah dadi "nek" lan tembung "ing" owah dadi "ning" lan sapanunggalane.
Akeh wong sing kangelan kapan nulis "cara" lan "coro" lan kapan nulis "wedi" lan "wedhi"
Keluwihan basa jawa tinimbang basa indonesia iku, basa jawa duwe tembung dhewe-dhewe, tulada papah klapa (glugu), klapa enom (degan), godhong klapa (blarak), kembang klapa (manggar). Nanging basa indonesia ora duwe tembung kaya iku.
Kelompok : 1. Haziel Olga
2.Mariyanto
3.
4. Puguh Wicaksono
Basa Jawa Ing Era Globalisasi
Kula Milih judul niki amargi kahanan budaya wonten Indonesia inggih uga basa jawa tansaya katilep. Sakniki mboten kados jaman kepengker ingkang para tiyang jawa migunakaken bahasa jawa wonten padinan. Sakniki kathah sanget para pamuda ingkang saged migunakaken bahasa walandi nanging kanthi saged migunakaken bahasa punika, Piyambakipun supen kaliyan basa jawa samana uga kaliyan tiyang sepuh kang mboten muruki putranipun kanthi bahasa Jawa.
Saben bangsa padha nduweni tekad rumangsa handarbeni lan tanggung jawab mbudidaya kangge ngelestarekaken sarta ngrembakaken budayanipun piyambak, kalebu basa jawa. Anehe bebrayan jawa dhewe kathah ingkang mboten mangertos marang bahasanipun piyambak, malah sedayanipun sami ngina lan ngremehaken. Ing mangka tiyang manca sansaya kathah kang sami tepung mbudidaya lan mersudi bahasa jawa. Yo ngopo kita sami nangis lan getun yen tundhonipun para anak putu ing tembe menawi badhe nyinau bahasa jawa kudu lunga menyang Negara manca utawa sampun ngertos bahasa jawa.
Mulanipun saking punika kita kedhah ngelestarekaken bahasa jawa supaya bahasa jawa punika mboten luntur amargi jaman globalisasi.
Contonipun : 1. Nanemaken bahasa jawa ing usia dini.
2. Ngenekake dinten khusus kangge basa jawa
KELOMPOK 7:
NAMA: RAKHMAT.D (25)
SATRIAN .B.W (27)
TAUFIQ .I (29)
TRI ANDI S (31)
KELAS : XTKRC
Aksara Jawa kudu bisa nut jaman kelakone
Ing salumahe bawana iki ora akeh bangsa kang handarbeni aksara dhewe, kayata aksara Latin, Arab, Cina, Jepang lan liya-liyane, kalebu aksara Jawa.
Aksara-aksara iku ana kang urip ngrembaka, ana kang arang-arang kagunakake, malah ana aksara kang kasilep ing jaman lan ora kagunakake maneh.
Mangkono pratelane Pangarsa Jurusan Sastra Daerah FSSR UNS Solo, Imam Sutardjo, nalika medhar andharan ing adicara Workshop Basa lan Sastra Jawa marang para guru Basa Jawa SMA/SMK/MA sak-Kutha Solo, ing SMAN 5 Solo, sawetara wektu kapungkur.
Melu dadi pangisi workshop yaiku dhosen Sastra Daerah FSSR Y Suwanto (Paramasastra Jawa: Tembung lan Ukara) sarta Sahid Teguh Widodo (Teori lan apresiasi guritan Jawa).
Miturut Imam, saben bangsa padha nduweni tekad rumangsa handarbeni lan tanggung jawab mbudidaya kanggo nglestarekake sarta ngrembakakake budayane dhewe, kalebu basa lan aksarane, mligine basa lan aksara Jawa. Jalaran akeh buku lan reriptan adiluhung tetilaranipun para ratu, pujangga lan winasis ing jaman mbiyen kang katulis kanthi aksara Jawa.
“Anehe bebrayan Jawa dhewe akeh kang wus ora tepung maneh marang aksarane dhewe, malah semune padha ngina lan ngremehake, kaladuke tembung ora ngglape lan ora tepung marang basa lan aksara Jawa,” ujare.
Ing mangka wong manca sansaya akeh kang padha tepung mbudidaya lan mersudi marang basa sarta aksara Jawa. “Kenapa kita ora padha nangis lan getun keduwung, tundhone para anak putu ing tembene manawa arep nyinau basa lan aksara Jawa kudu lunga menyang negara manca? Utawa embuh ora weruh, basa lan aksara Jawa ilang musna, aku ora patheken,” tandhese.
Tembung manca
Dene kasunyatane masarakat Jawa rumangsa bombong lan bungah jalaran nduweni tulisan aksara Jawa, kang ora saben bebrayan gedhe bisa duweni tulisan dhewe. Supaya tulisan aksara Jawa iku bisa lestari lan ngrembaka ing masarakat, sarta para mudha pada rumangsa handarbeni sarta nduweni rasa tanggung jawab ngrembakakake, jarene Imam, tatacarane panulisan aksara Jawa kudu diprasajakake utawa kasampurnakake kanthi tetimbangan nut jaman kelakone. Jalaran ing jaman globalisasi lan saya majune Iptek, basa siji lan sijine bisa sesambungan, mula tulisan aksara Jawa kudu bisa madhahi lan bisa kanggo nulis tembung-tembung manca kang ngrasuk ing bangsa kita.
Kanggo njabarake karepe iku mau, Imam uga njlentrehake pamulangan ngenani aksara murda, aksara swara, aksara rekan, sandhangan, tandha gugus konsonan, pangerate tembung jroning tembung lingga, tembung andhahan, wancahan utawa singkatan utawa akronim, lan lambang wilangan. Saliyane iku panganggone tandha waca pada lan tetenger liyane, kayata pada adeg-adeg utawa ada-ada, pada guru utawa uger-uger lan pada pancak, pada lingsa, pada lungsi, pada pangkat, pada gedhe utawa pada ageng, purwapada, madyapada lan wasanapada, tembung serapan.
Nalika ditemoni ing saselane adicara, Widodo, pangarsa MGMP Basa Jawa SMA Kutha Solo, adicara workshop iki saliyane kanggo ajang pasamuan para guru Basa Jawa SMA/SMK/MA sak-Kutha Solo uga kanggo nyawijekake pamikiran lan gagasan ngenani pamulangan paramasastra, aksara Jawa lan geguritan jroning sekolahan. - Oleh : Damar Sri Prakoso
Nama ; danang andriawan
NO ; 10
Kelas ; X TKR B
Kelas : X TSM-A
Kelompok : - Aji Saputro (05)
-Andian N.P (06)
-Andika A (07)
-Aprilian W.U (08)
Ngurip-urip aksara jawa
Kita milih judul ngurip-urip aksara jawa menika amaragi kita kepengin sanget marang siswa-siswi pelajar Indonesia supadhos nglestarekaken budaya jawa yaiku aksara jawa. Amargi jaman samenika teknologi sampun canggih lan kathah siswa kang kesupen marang aksara jawa kang dados warisan budaya jawi. Uga niku kita anggadahi kekarepan ngajak para pelajar supadhos tiyang lan pelajar jawa niku mboten ical jawinipun.
Miturut cerita jawa panemu aksara jawa kasebut yaiku aji saka, huruf-huruf aksara jawa menika cacahing ana 20 huruf.
1. aksara,yaiku HA ,NA, CA ,RA, KA,DA,TA,SA,WA,LA,PA,DHA,JA,YA,NYA,MA,GA,BA,THA,NGA.
2.Sandhangan wonten punika : Wulu(i), Pepet(e), Taling(E), lsp.
3. Pasangan wonten cacah 20.
4. Angka Jawa wonten cacah 10.Aksara jawa kasebut kedah dilestarekake supadhos mboten ngantos ketinggalan jaman amargi kemajuan teknologi lan ilmu pengetahuan. Budaya-budaya jawi kasebut kedah diwarisaken marang pelajar supadhos budaya kasebut taksih wonten kang nglestarekake. Upaya-upaya kasebut tuladhane latihan-latihan nulis jawa ana ing buku utawi migunakake komputer ,lomba nulis cerkak ngagem aksara jawa ,lan saklajengipun.
Kita pelajar Indonesia kang anggadahi budaya kasebut kedah saged njagani warisan budaya jawi supadhos mboten dipendhet utawi diklaim marang Negara liya .kita kedah nanemaken pemikiran kang “WONG JAWA KUDU NJAWANI” maksude pelajar kang anggadahi budaya jawa kasebut kedah saged menehi informasi ngenani bab budaya jawa marang liyan, lan kedah mahami budaya jawi kasebut supadhos mboten ical jawinipun. Kita kedah lingsem yen kita niku kang tiyang jawi kok malah mboten paham lan mboten remen marang budayane piyambak.
Kesimpulan
Kagem siswa kang anggadahi budaya jawi kasebut supadhos mboten nilakaken budaya jawa lan kedah saged njaga warisan budaya jawi kasebut supadhos mboten ketinggalan jaman
Namung niku napa-napa kang saged kita aturaken ,menawi wonten lepating ana panulisan, kita sedanten nyuwun pangaksami.
Kelas : X TSM-C
Anggota Kelompok : Taufiq I (29)
Tuhu Purbo M(30)
Turut Aji N (31)
Yahya A (32)
Dumadakan tuwuh pitakonan ing pamikirku: Apa toh sing sejatine dikarepake ing ukara "ayo padha nguri-uri kabudayan Jawa"? Wujude kepriye? Yen aku seneng ngrungokake wayang kulit, uyon-uyon, nonton kethoprak, lsp.; apa iku wus klebu 'nguri-uri kabudayan Jawa'?
Ing postingan sadurunge aku wis tau nggepok senggol bab basa lan tulisan Jawa (carakan) sing racak-racake wis ora pati dipigunaake ing generasi saiki kanthi ganep. Akeh sing ngarani yen generasi saiki wus ngalami 'kemerosotan' ngenani kesadharan budayane. Mapanake awak ing urip padinan minangka jejering wong Jawa wus ora pati digatekake maneh. Mbokmenawa ya isih, nanging ora 'mudheng' apa sejatine sing lagi ditindakake. Bara-bara ditindakake, kepara malah akeh tradisi-tradisi paringane leluhur sing wus ilang, ora ana maneh.
Ana sawetara conto sing bisa kasebut: Kadang tani ing pradesan, sadurunge panen mesthi gawe sesajen lan upacara cilik sing diarani wiwit. Tradisi iki isih ana, nanging apa tegese, akeh sing ora mangerti. Saben dina riyaya Lebaran (Idul Fitri) mesthi padha gawe ketupat, nanging maknane apa, ya akeh sing ora mudheng. Aku isih kelingan jaman isih cilik biyen, saben ngarepake Lebaran, warga sakampung padha dikepyakake supaya ngrakit pager anyar sing banjur dilabur nganggo kapur. Saiki, sajake wus ilang ora ana maneh...
Ing wayah sore sadurunge turu, bapak utawa simbahku biyen kerep ndongeng. Donyaning kewan keprungu nyenengake, kaya donyaning manungsa. Jamane para Nabi lan Babad Tanah Jawi kaya-kaya kelakon maneh ing ngarep mripat. Ora mung emosi agresif sing katut kagawa rikala ngrungokake dongeng perang, utawa inspirasi kreatif rikala ngrungokake pokale kewan-kewan, nanging tradisi story-telling lumantar dongeng iku bisa nggladhi olah rasa-cipta-lan-karsa tumraping bocah sing didongengi. Bungahe ngrungokake dongeng sadurunge turu wektu iku (isih bocah) ora kalah tinimbang karo nonton film box-office (bareng saiki wis gedhe). Rasane ora sabar nunggu dongeng candhake mbesuk sorene. Apa saiki tradisi ndongeng iki isih akeh ditindakake ing omah dening bapak-bapak?
Tuladha liya ing bangku sekolahan: Mbokmenawa murid-murid saiki isih nampa piwulang bab tembang-tembang macapat, kajupuk saka seratane para pujangga misuwur, sing isine akeh pitutur-pitutur becik mungguhing urip. Kayata saka Serat Wulangreh lan Serat Wedhatama. Mung emane, sajake saiki mung dadi 'kawruh' apalan sing ngebot-boti gundhule bocah-bocah. Kaendahan lan adiluhunge tembang-tembang iku prasasat dadi mbleret, ora gawe sengseme bocah-bocah nanging malah marahi stress! Sing endah lan adiluhung iku malah dadi mboseni! Temahan, piwulang luhur sing kamot ing tembang-tembang iku angel cumenthel ing ati. Kawruh budaya, sejarah, lan ngelmu urip sing maune katurunake lumantar tembang-tembang iku dadi rendhet ora tekan. Bocah-bocah saiki umume ora padha nyandhak yen diajak guneman bab tembang-tembang Mijil, Kinanthi, Mas Kumambang, Dhandhang Gula, lsp. Apa maneh nembangake!
Awake dhewe akeh sing wis padha lali utawa kapedhotan tresna marang tradisi kabudayan luhur warisane para simbah. Merga kahanan, perkembangan jaman, utawa merga pancen kadhung ora dikenalake marang warisan-warisan budaya iku dening pihak-pihak sing magepokan karo bab iku. Lha, trus kepriye?!
Kelas : X-TSM C
Kelompok 7
Nama Anggota :
1. Rama Septian.P (25)
2. Reza Nur.B (26)
3. Satria Dimas.Z (27)
4. Septian Gareh.D (28)
Judul : Wong Jowo Ilang Jawane.
Kita milih judul Wong Jowo Ilang Jawane, amargi kula lan konco konco prihatin marang basa lan kebudayan jawa menawi sampun ditinggalake utawi dilalekake.
APA bener wong Jawa iku bakal ilang Jawane?
Ilang Jawane tegese ilang sifat-sifat lan kepribadian kejawaane. Yen wis ilang Jawane kaya-kaya ya wis dudu wong Jawa maneh.
Banjur wong Jawa iku dadi wong sing kaya apa? Wong Jawa diarani Jawa amarga nduweni sifat lan ciri-ciri tinartu. Upamane: wong Jawa iku basa ibune basa Jawa, kesenian, tradisi lan kabudayane tradisi, kesenian, lan kabudayan Jawa. Lha nek wis ora bisa basa Jawa, ora ngerti tradisi lan kesenian Jawa, ora tepung karo kabudayan Jawa, “gaya hidup”-e wis ora kaya salumrahe wong Jawa, apa ya isih bisa diarani wong Jawa?
Rehne anak-putune wong Jawa, mesthine ya tetep wong Jawa. Sifat-sifat kang tumurun marang anak-putu bisa dibedakake dadi rong werna, yaiku warisan biologis lan warisan sosial utawa kabudayan.
Satemene sing bisa diwariske langsung iku ya mung warisan biologis. Rehne turune wong Jawa ya nduweni sifat fisik lan biologis kadideme wong Jawa, upamane: kulite nyawo mateng, rambute ireng lurus, irunge rada pesek, lan liya-liyane. Dene warisan sosial iku warisan sing bisa diwarisi srana sinau utawa liwat sosialisasi.
Tanpa sinau utawa srawung karo padha-padha wong Jawa, ya ora bisa basa Jawa, ora tepung karo kesenian Jawa.
Warisan biologis iku wis kunandhut ana gen utawa bibite. Rehne bibite wong Jawa, ya marisi sifat fisik dalah potensi-potensi mental Jawa. Wong Jawa sing digulamenthah lan digedhekake ing kulawarga manca mung oleh warisan biologis, ora oleh warisan sosial.
Lha gambarane wong Jawa sing wis ilang Jawane iku ya sing kaya ngono mau. Nanging keh-kehane wong Jawa sing urip ing satengahe bangsa lan kabudayaan liya, ya isih padha ngleluri kabudayane leluhure, upamane wong Jawa kang dedunung ana Suriname, wong Jawa sing daerah-daerah transrnigrasi ing luwar Jawa.
Basa lan kabudayaan Jawa iku tansah ngrembaka lan owah-gingsir nuting jaman kelakone. Kabudayaan Jawa iku perlu diuri-uri supaya lestari lan isih tetep dadi warisan kanggo anak-putu, mung bae kabudayaan mau besuke mesthi wis beda karo kabudayaan Jawa saiki, nanging ora ateges menawa wong Jawa banjur ilang Jawane. Ya mung “Jawane” wong Jawa besuk mbokmenawa wis beda karo “jawane” wong Jawa saiki.
Pancen ana bae wong Jawa sing ora njawani, sauger wong Jawa iku isih ana, kajawaane mbokmenawa uga tetep isih ana, Dadi, tetembungan “wong Jawa ilang Jawane” ora bisa disurasa kanthi wantah bae. Sing genah keiawaane wong Jawa iku owah-gingsir nuting jaman kelakone. Pamiara lan panguri-uri iku perlu, nurih kajawaan mau ora adoh mlencenge.
Kelas X TKR C
Kelompok 5 :
Galih Prasetyo (17)
Ilham Dhiantoro (19)
Muh. Ibnu Thoyyibun (21)
MUh. Nur Hidayatullah.R (23)
Bahasa Jawa, Tembung Jawa, Ngoko, Krama, Krama Inggil
Ing jaman sakniki ingkang dipunarani kanthi jaman modern utawa jaman globalisasi. Kahanan budaya wonten Indonesia, inggih uga Bahasa Jawa tansaya katilep. Sakniki mboten kados jaman kapengker ingkang para tiyang jawa migunakaken bahasa Jawa wonten padinan. Sakniki kathah sanget para pamuda ingkang saged migunakaken bahasa Walandi nanging kanthi saged bahasa menika, Piyambakipun supe kaliyan Bahasa Jawa. Samana uga kaliyan tiyang sepuh ing jaman sakniki, katah tiyang sepuh ingkang wonten ing Jawa, mboten muruki putranipun kanthi Bahasa Jawa. Saengga mboten luput ing jaman sakniki satunggaling Bahasa Jawa ingkang umum dipunagem inggih menika Bahasa Jawa kanthi tembung ngoko.
.
Sakjatosipun Tembung Bahasa Jawa menika kaperang dados 3 perangan inggih menika :
1. Tembung Ngoko
Inggih menika tembung bahasa Jawi ingkang dipunagem wonten padinan kaliyan tiyang ingkang sami umur utawa sebaya ingkang sapun akrab kalihipun.
Tuludha : Aku wis mangan
Kowe tangi turu.
Tembung Ngoko sakjatosipun tembung ingkang sanget gampil wonten babagan Bahasa Jawa ananging tembung niki ngemu teges ingkang mboten sae dipunkandhakaken dhumateng tiyang ingkang langkung tuwa utawa langkung inggil derajatipun kados tiyang sepuh lsp.
Tembung iki saged dipunagem kagem :
a. tiyang ingkang sak umur /utawa sabaya ingkang sami akrab.
b. tiyang ingkang sepah kaliyan tiyang enem
c.ratu marang kawula / tiyang ingkang agung marang tiyang andap.
2. Tembung Krama Madya uga dipunarani Krama mawon.
Inggih menika tembung bahasa Jawi ingkang langkun prayogi katimbang tembung ngoko, dipunagem wonten padinan kaliyan tiyang ingkang anem kaliayan ingkang langkung sepuh. kados lare kaliyan bapak utawa ibu.
Tuladha : Sampeyan badhe kesah wonten pundhi?
Kulo badhe budhal saking sekolahan sakniki.
Tembung iki saged dipunagem kangem :
a. Tiyang enem kaliyan tiyang sepuh
b. anak kaliyang tiyang sepuh
3. Krama Inggil
Inggih menika tembung bahasa Jawi ingkang dipunagem wonten padinan kaliyan tiyangingkang langkung luhur derajatipun utawa tiyang sawiji kaliyan tiyang ingkang kathahkados pidato.
Tuladha : Panjenengan kersa ingkang pundhi?
Ibu saweg tindhak peken,
Tembung iki saged dipunagem kagem :
a . tiyang sawiji kaliyan tiyang kathah
b. tiyang ashor kaliayan tiyang ingkang luhur
Sakjatosipun perangan menika sedaya taksih wonten peranganipun malih ananging kula rasa cukup semana. Mbok bilih wonten klenthunipun sumonggo sami ngaturi wonten "komentar" ingkang wonten blog niki.
Pungkasanipun atur monggo kita sareng-sareng sami nguri-uri kabudayan jawi ingkang sampun katilep jaman menika. Kanthi ngagem bahasa jawa.
ANGGOTA KELOMPOK X TKR-C
1 GALIH PRASETYO (17)
2 ILHAM DIANTARA(19)
3 M. IBNU TOYYIBUN(21)
4.M. NUR HIDAYATTULLAH R.(23)
BAHASA JAWA ING ERA GLOBALISASI
Bahasa jawa inggih punika salah satunggilipun basa daerah ing Indonesia.Wonten ing era Globalisasi punika ,basa jawa sampun dados basa inkang mboten asing malih,katah turis mancanagari ingkang ngraos seneng sinau basa jawa lan mboten sekedik ingkang sampun saget basa jawa kanthi lancer.Nanging kagem para mudha malah basa jawa punika basa ingkang katrok ,nora’ , lan mboten gaul sahengga padha males sinau basa jawa, luwih-luwih kathah para mudha ingkang mboten mangertos. Niki ingkang kedhah digatekaken pripun caranipun ngubah pandangan para mudha marang basas jawa.Supados wonten era globalisasi punika basa jawa tetep eksis lan mboten kedah dilalekake dumateng para mudha.
Mila saking punika kula keleh panjenengan sedaya tan suwun nglestarekaken kalian migunakaken basa jawi ingkang badhe punah amargi kakikisjaman.Supados kula kalih panjenengan mboten ninggalaken basa jawa warisan leluhur kita.Langkung instansi sekolah , kula suwun panjenengan sedaya saged sinau maleh kaweruh basa jawi.Sinau basa jawi ing era globalisasi punika kanthi ancas paring mangertos kagem masyarakat Indonesia supados mboten ninggalaken basa jawi ing era globalisasi punika.
Jeneng kelompok:
Dede dea p (09)
Didiet cahya n(11)
Fajar B (13)
Fiki nanang s (15)
BASA JAWA ING ERA GLOBALISASI
Basa jawa digunakne ing tlatah Jawa tengah lan jawa timur nanging akeh bedane, tuladha ing daerah jawa timur yen ngarani bocah awake dhewe ngaranine "Rek" yen ing jawa tengah ngaranine "cah" lan akeh maneh.
Basa jawa sifate alus lan ana watesane tuladhane, bocah cilik yen omong marang wong tuwa kudu nganggo basa krama nanging saiki akeh cah cilik sing ora nganggo basa krama yen omong karo wong sing luwih tuwa alesane wis akrab.
Ing tata cara penulisan aksara jawa biyen nulise "tulisane" ditulis "tu-li-sa-ne" nanging saiki owah dadi "tu-lis-ane", intine kudu dijupuk tembung dasare ing jaman saiki, omongane ing jaman saiki uga akeh sing owah, tuladha, "yen" jaman saiki owah dadi "nek" lan tembung "ing" owah dadi "ning" lan sapanunggalane.
Akeh wong sing kangelan kapan nulis "cara" lan "coro" lan kapan nulis "wedi" lan "wedhi"
Keluwihan basa jawa tinimbang basa indonesia iku, basa jawa duwe tembung dhewe-dhewe, tulada papah klapa (glugu), klapa enom (degan), godhong klapa (blarak), kembang klapa (manggar). Nanging basa indonesia ora duwe tembung kaya iku.
Jeneng kelompok:
Dede dea p (09)
Didiet cahya n(11)
Fajar B (13)
Fiki nanang s (15)
BASA JAWA ING ERA GLOBALISASI
Basa jawa digunakne ing tlatah Jawa tengah lan jawa timur nanging akeh bedane, tuladha ing daerah jawa timur yen ngarani bocah awake dhewe ngaranine "Rek" yen ing jawa tengah ngaranine "cah" lan akeh maneh.
Basa jawa sifate alus lan ana watesane tuladhane, bocah cilik yen omong marang wong tuwa kudu nganggo basa krama nanging saiki akeh cah cilik sing ora nganggo basa krama yen omong karo wong sing luwih tuwa alesane wis akrab.
Ing tata cara penulisan aksara jawa biyen nulise "tulisane" ditulis "tu-li-sa-ne" nanging saiki owah dadi "tu-lis-ane", intine kudu dijupuk tembung dasare ing jaman saiki, omongane ing jaman saiki uga akeh sing owah, tuladha, "yen" jaman saiki owah dadi "nek" lan tembung "ing" owah dadi "ning" lan sapanunggalane.
Akeh wong sing kangelan kapan nulis "cara" lan "coro" lan kapan nulis "wedi" lan "wedhi"
Keluwihan basa jawa tinimbang basa indonesia iku, basa jawa duwe tembung dhewe-dhewe, tulada papah klapa (glugu), klapa enom (degan), godhong klapa (blarak), kembang klapa (manggar). Nanging basa indonesia ora duwe tembung kaya iku.
Jeneng kelompok:
Dede dea p (09)
Didiet cahya n(11)
Fajar B (13)
Fiki nanang s (15)
BASA JAWA ING ERA GLOBALISASI
Basa jawa digunakne ing tlatah Jawa tengah lan jawa timur nanging akeh bedane, tuladha ing daerah jawa timur yen ngarani bocah awake dhewe ngaranine "Rek" yen ing jawa tengah ngaranine "cah" lan akeh maneh.
Basa jawa sifate alus lan ana watesane tuladhane, bocah cilik yen omong marang wong tuwa kudu nganggo basa krama nanging saiki akeh cah cilik sing ora nganggo basa krama yen omong karo wong sing luwih tuwa alesane wis akrab.
Ing tata cara penulisan aksara jawa biyen nulise "tulisane" ditulis "tu-li-sa-ne" nanging saiki owah dadi "tu-lis-ane", intine kudu dijupuk tembung dasare ing jaman saiki, omongane ing jaman saiki uga akeh sing owah, tuladha, "yen" jaman saiki owah dadi "nek" lan tembung "ing" owah dadi "ning" lan sapanunggalane.
Akeh wong sing kangelan kapan nulis "cara" lan "coro" lan kapan nulis "wedi" lan "wedhi"
Keluwihan basa jawa tinimbang basa indonesia iku, basa jawa duwe tembung dhewe-dhewe, tulada papah klapa (glugu), klapa enom (degan), godhong klapa (blarak), kembang klapa (manggar). Nanging basa indonesia ora duwe tembung kaya iku.
kelompok 4 X TSM C
1.Joko sariyanto
2.Martinus AP
3.Muclash W.D
4.Muh.Arifin
Salebeting nggatra wataking bangsa, mliginipun pelajar minangka generasi muda, saget dipun lampahaken lumantar pagelaran ringgit purwa. Lumantar pagelaran ringgit purwa, para wiranem kaajab saget mendhet tuladhanipun, ingkang saget dipun trapaken salebeting gesang ing padintenan.
Mapan ing Gedung Aula SMP Negeri 15 Purworejo, dinten Setu siyang(26/2), dipun adani pagelaran ringgit purwa kanthi ancas kangge nggatra wataking bangsa. Ringgit purwa mujudaken warisan budaya ingkang adiluhung lan ngemot tuladha ingkang saget ngewahi wataking manungsa, pramila kedah dipun lestantunaken sarta dipun warisaken dhateng para wiranem. Kridha wayang kulit masuk sekolah dipun wujudaken kanthi pentas ingkang prasaja, satemah dipun ajab saget ngewahi watak para siswa.
Kepala Dinas Pendidikan dan Kebudayaan Kabupaten Purworejo, Bambang Ariawan mratelakaken, kridha punika dipun adani awit raos prihatos dhateng para wiranem ingkang samangke sampun kaperbawan budaya manca. Lumantar pagelaran ringgit purwa, kaajab saget nggatra watak sae, sarta minangka kupiya kangge nguri uri kabudayan Jawi supados saget lestantun.
Miturut ingkang nggagas pagelaran ringgit purwa, Joko Sri Sutrisno ingkang mujudaken Kepala Sekolah SMP Negeri 15, program punika mujudaken program Sabtu Sejati, inggih punika sehat jasmani, rohani ingkang salajengipun kaperang dados 4 kridha inggih punika olahraga, seni, sesorah agami lan sesorah umum. Ing mangkenipun para siswa kaajab nggarap tugas, babagan cariyos ringgit.
Para siswa SMP Negeri 15, wiwit saking kelas VII, VIII, lan IX, katingal remen ningali pagelaran ringgit punika. Siswa ngajab pagelaran ringgit purwa, saget dipun adani kanthi ajeg, kangge nglestantunaken kagunan budaya Jawi, mliginipun ringgit wacucal
Post a Comment